Ουσιαστικά η 25η
αγωνιστική του πρωταθλήματος έδωσε δύο τίτλους. Στον Ολυμπιακό τον τίτλο του
Πρωταθλητή Ελλάδος και στον Παναθηναϊκό τον τίτλο του ιδανικού αυτόχειρα. Ο
Ολυμπιακός όσο ταλαιπωρημένος και αν ήταν από τον αποκλεισμό του στο Europa League
πριν λίγες μέρες, κατέβηκε στο ντέρμπι με αποκλειστικό σκοπό να διασφαλίσει την
πρωτιά του και ουσιαστικά να κλειδώσει την υπόθεση τίτλος. Και τα κατάφερε
απόλυτα. Έπαιξε με σωστό πλάνο και σωστούς προσανατολισμούς, συγκεντρώθηκε στο
παιχνίδι του, έμεινε ανεπηρέαστος από το κλίμα που επικρατούσε στις εξέδρες και
στο τέλος έφυγε πολλαπλά νικητής. Αγωνιστικά ήταν πολύ καλύτερος από τον
Παναθηναϊκό, που τον νίκησε κατά κράτος σε όλες τις μονομαχίες εντός γηπέδου
και σαν κερασάκι στη τούρτα ήρθε το γκολ με τον Αμπντούν. Νίκησε την κακή του
ψυχολογία, που προβλημάτιζε τον Βαλβέρδε, μετά το παιχνίδι με την Μέταλιστ και
τέλος νίκησε και στον τομέα των απουσιών ( Τοροσίδης και Ιμπαγάσα). Με λίγα
λόγια αναδεικνύεται πανάξια Πρωταθλητής. Από την άλλη ο Παναθηναϊκός δεν έπεισε
ούτε τον πιο αισιόδοξο οπαδό του πως κυνηγάει το πρωτάθλημα. Η εικόνα του, όχι
μόνο σήμερα, αλλά και στα προηγούμενα ντέρμπι με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, ήταν επιεικώς
απαράδεκτη. Ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς πλάνο αγωνιστικό, χωρίς καθαρή σκέψη
και το σπουδαιότερο χωρίς πάθος και ψυχή, στοιχεία αν μη τι άλλο τουλάχιστον τα
τελευταία, τα οποία είναι απαραίτητα για να κερδίσεις, τουλάχιστον να χτυπήσεις, κάποια παιχνίδια κρίσιμα για την
υλοποίηση των στόχων σου. Από ότι φαίνεται όμως ο Παναθηναϊκός στον δεύτερο γύρο
του πρωταθλήματος ξέμεινε από στόχους. Δεν άντεξε μέχρι τέλους στη διεκδίκηση
του τίτλου, ξέμεινε από δυνάμεις και
ξεφούσκωσε απότομα. Ομάδα χωρίς παίκτες μπροστάρηδες, χωρίς γραμμή κρούσης και
χωρίς διοίκηση δεν έχει μέλλον. Και τα χειρότερα για τους πράσινους μόλις αρχίζουν.
Αναμένεται τιμωρία βαριά μετά τα αποψινά.
