Ο Ολυμπιακός πιάστηκε αδιάβαστος από μια ομάδα που ήταν του χεριού του, γνωρίζοντας μια ήττα η οποία μπορεί στο τέλος να του κοστίσει ακριβά. Οι Πειραιώτες ξεκίνησαν αρκετά καλά το παιχνίδι, παίρνοντας τον έλεγχο, είχαν κατοχή μπάλας, έχασαν ευκαιρίες, αλλά δεν ήταν αποτελεσματικοί. Από την άλλη οι Σουηδοί δεν απείλησαν, εκτός από μια φάση όπου χρειάστηκε ο Ρομπέρτο να δείξει την αξία του και το παιχνίδι κυλούσε, περιμένοντας όλοι τον Ολυμπιακό να ανοίξει το σκορ. Μέχρι που ήρθε η στιγμή να αναπολήσουν όλοι τον Κώστα Μανωλά. Στο 42΄ ύστερα από ένα τραγικό λάθος του Μποτία, ο οποίος δεν έδιωξε την μπάλα, αλλά προτίμησε να...συννενοηθεί με τον Ρομπέρτο, ο Ρόζενμπεργκ έκανε το 1-0 για την Μάλμε. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους για τους ερυθρόλευκους, αφού στο δεύτερο ημίχρονο κυριεύτηκαν από νευρικότητα και άγχος, δεν είχαν καθαρό μυαλό για δημιουργήσουν φάσεις για γκολ και ο χρόνος κυλούσε με τους Σουηδούς να πατάνε καλύτερα στο γήπεδο. Ο Μίτσελ φαινόταν να μη το πιστεύει πως έχανε ένα παιχνίδι που φαινόταν πως θα το καθάριζε σχετικά εύκολα, αρκεί βέβαια οι παίκτες του να ήταν πιο αποτελεσματικοί. Και όπως συμβαίνει σ΄αυτές τις περιπτώσεις ήρθε και το 2-0, στο 82΄πάλι από τον Ρόζενμπεργκ και πάλι από τραγικό λάθος της άμυνας του Ολυμπιακού, συγκεκεριμένα από λάθος υπολογισμό της μπάλας από τον Αμπιντάλ. Συμπερασματικά η άμυνα του Ολυμπιακού απόψε ήταν τραγική και ανεξάρτητα από τα δύο γκολ δεν ενέπνεε καμία εμπιστοσύνη. Σε σημείο κάποιοι να αναζητούν τον Μανωλά και τον Αβραάμ. Το παιχνίδι βέβαια κρίθηκε στην αναποτελεσματικότητα του Ολυμπιακού και στο κακό τελείωμα κάποιων φάσεων που μύριζαν γκολ. Ο Ολυμπιακός έχασε έδαφος στη Σουηδία, έβαλε στο παιχνίδι της πρόκρισης την Μάλμε και τώρα θα τρέξει να πάρει ό,τι μπορεί στα δύο παιχνίδια που ακολουθούν με την Γιουβέντους. Το βέβαιο είναι πως στο επίπεδο αυτο του Τσάμπιονς Λίγκ και αν θέλει να έχει υψηλές βλέψεις θα πρέπει να βελτιώσει πολλά πράγματα.
