Στην Γερμανία ο Ολυμπιακός δεν έκανε κακό παιχνίδι, ούτε άφησε
τον αντίπαλο να ξεφύγει στο σκορ. Αντιθέτως, έπαιξε καλό μπάσκετ στο
μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης, ήταν ανώτερος από την Μπάμπεργκ και
είχε αξιόλογες στιγμές, δίχως να εντυπωσιάσει. Περιόρισε τις όποιες
αδυναμίες του, έλεγξε τον ρυθμό, είχε εξαιρετικό συσχετισμό στον τομέα
ασίστ/λάθη με 18 τελικές και μόλις 4 turnover και σε αρκετά σημεία του
παιχνιδιού έπαιρνε και διαφορές στο σκορ. Ειδικά προς το τέλος της
αναμέτρησης, προηγήθηκε με +10 (43-53) στο 28', βρέθηκε στο +6 (63-69)
στο 1'54'' πριν το τέλος με εκείνο το μεγάλο τρίποντο από τον Βασίλη
Σπανούλη και στο +5 (66-71) στο 1'02'' πριν την λήξη, ύστερα από το
δύσκολο καλάθι του Κώστα Παπανικολάου.
Εκεί όμως τα "τελειώνεις" τα ματς
και δεν αφήνεις τον αντίπαλο να ελπίζει. Στα αρνητικά, λοιπόν, για τον Ολυμπιακό το γεγονός πως δεν
είχε διάρκεια στην απόδοση του, αλλά και το γεγονός πως δεν κατάφερε να
"τελειώσει" τον αντίπαλο του στο Μπάμπεργκ, στις τέσσερις-πέντε φορές
που ξέφυγε με +6, με +8 και με +10. Αδυνατούσε να κρατήσει για ώρα μία
διαφορά ασφαλείας, εμφανίζοντας αδυναμίες στην άμυνα, με αποτέλεσμα να
δίνει το δικαίωμα συνεχώς στην Μπάμπεργκ να μειώνει και ελπίζει για την
ανατροπή, την οποία και κατόρθωσε στο τέλος. Οι Πειραιώτες φέτος, ειδικά
στο TOP-16, δεν προκαλούν φόβο στον αντίπαλο, όπως συνέβαινε στις
περασμένες σεζόν. Σε αυτόν τον όμιλο σου βγάζουν περισσότερο ανασφάλεια,
παρά σιγουριά. Στα προηγούμενα ματς, στις ήττες τους, αδυνατούσαν να
γυρίσουν τα παιχνίδια τους, στοιχείο το οποίο και τους χαρακτήριζε.
Τώρα, εμφανίζουν αδυναμία και να τα τελειώσουν.