Ο καταραμένος για τους προπονητές του ΠΑΟΚ Μάρτιος κατέγραψε ένα
ακόμη θύμα με την απόλυση του Ιγκόρ Τούντορ. Πολλοί θεωρούν ότι ο
Κροάτης θα έπρεπε να φύγει νωρίτερα από την τεχνική ηγεσία του
Δικεφάλου, όταν αποφασίστηκε να μη συνεχιστεί η συνεργασία με τον
άνθρωπο που τον έφερε στην ομάδα τον Φρανκ Αρνεσεν. Και αυτό ίσως να
ήταν περισσότερο λογικό. Ο Δανός ξεκίνησε το καλοκαίρι ένα πλάνο
με έναν τεχνικό φιλόδοξο αλλά σαφώς άπειρο που έπρεπε να στηριχθεί και
σε ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν και εκτός από τον Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ
στερούνταν και αυτοί από εμπειρίες.
Παίκτες με ταλέντο αλλά όχι
«ψημένους» σε δύσκολα και συνεχόμενα παιχνίδια όπως αυτά που έδινε
ασταμάτητα ο ΠΑΟΚ μέχρι τα μέσα Δεκέμβρη. Από τη στιγμή που το
συγκεκριμένο μοντέλο δεν στηρίχθηκε αρχικά στις μεταγραφές του Γενάρη,
όταν και δεν ικανοποιήθηκε η εισήγηση του Τούντορ για την απόκτηση ενός
επιτελικού και σχεδόν ταυτόχρονα εγκαταλείφθηκε με την αποχώρηση του
Αρνεσεν, η παραμονή του Κροάτη, απλά και μόνο για να μείνει ένας
προπονητής μέχρι το τέλος της χρονιάς, δεν είχε και πολλά να προσφέρει.
Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που ξεκίνησαν τα δύσκολα, με τον ΠΑΟΚ να
μην μπορεί όχι μόνο να πάρει καλά αποτελέσματα αλλά και να μη δείχνει
σημάδια εξέλιξης και βελτίωσης μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Τι έλεγε
ο Τούντορ και έπειθε τον Ιβάν Σαββίδη μετά από κάθε αποτυχημένο
αποτέλεσμα ενώ το μέλλον του στον ΠΑΟΚ κρεμόταν σε μια κλωστή το ξέρουν
μόνο οι δυο τους. Μια φορά μετά τον αγώνα με τον Ατρόμητο, άλλη μια μετά
την ήττα από τον Ηρακλή ο Κροάτης έδειχνε να βρίσκεται με το ένα πόδι
εκτός αλλά και τις δύο φορές επιβίωσε. Μέχρι που κατάφερε στην Κομοτηνή
να ξεχειλίσει το ποτήρι της υπομονής του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ.
Πηγή: Goal
