Ο Αντώνης Νικοπολίδης παρουσίασε την αυτοβιογραφία του, "Ο αγώνας της
ζωής μου", στα Ιωάννινα, όπου έγινε μία ανοιχτή συζήτηση των φιλάθλων με
τον παλαίμαχο τερματοφύλακα. Ο Αντώνης Νικοπολίδης είπε πως δεν θα
πήγαινε ποτέ ως προπονητής στον Παναθηναϊκό. "Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σου; Αν ασχοληθείς με την προπονητική, θα εργαζόσουν ποτέ στον Παναθηναϊκό;", ρώτησε ένας φίλαθλος τον Αντώνη Νικοπολίδη, ο οποίος απάντησε: "Όχι,
ποτέ! Και δεν το λέω επειδή ο Παναθηναϊκός δεν είναι μεγάλη ομάδα. Κάθε
άλλο. Ο Παναθηναϊκός είναι το δημοτικό, το γυμνάσιο, το λύκειο και το
πανεπιστήμιό μου. Είναι όμως ξεκάθαρο πως ούτε εκείνοι με θέλουν, ούτε
εγώ τους θέλω. Άρα πως μπορεί να γίνει μία τέτοια συνεργασία;". Όσο για το πού πέρασε καλύτερα, στον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό, η απάντηση του Αντώνη Νικοπολίδη ήταν: "Στον
Παναθηναϊκό γνώρισα τι σημαίνει επαγγελματισμός. Εκεί με ήθελαν
στρατιώτη. Ίσως και υπάλληλο θα μπορούσα να πω. Ποτέ δε ζήτησαν τη γνώμη
μου για κάτι. Ήμουν 15 χρόνια στην ομάδα και όμως δεν τη ζήτησαν ποτέ.
Στον Ολυμπιακό πίστεψαν σε εμένα, επένδυσαν πάνω μου, χρησιμοποίησαν την
εμπειρία μου με καλό τρόπο, αλλά κυρίως εκεί ένιωσα τι σημαίνει
λατρεία. Εκεί ένιωσα ότι με αγκάλιασαν πραγματικά. Για αυτό και τώρα
δηλώνω Ολυμπιακός. Όταν παίζεις ποδόσφαιρο, είσαι επαγγελματίας. Όταν
τελειώνεις, μένει κάτι άλλο. Κι αυτό είναι ότι νιώθω Ολυμπιακός. Και η
οικογένειά μου όλη, είναι Ολυμπιακοί". Για το μεγαλύτερο λάθος στην καριέρα του, υποστήριξε: "Την
απερίγραπτη συμπεριφορά μου στην Τούμπα όταν χτύπησα έναν οπαδό. Δεν
ήταν απλά λάθος, ήταν απερίγραπτο αυτό που έκανα. Για αυτό και όταν ο
Σηφάκης εκείνη την ημέρα στο Καυταντζόγλειο, έμεινε απαθής στην επίθεση
που του έκανε ένας οπαδός, τον πήρα τηλέφωνο και του έδωσα συγχαρητήρια.
Αυτή είναι η σωστή συμπεριφορά. Είναι όμως και η δύσκολη. Στα 38 μου
ωστόσο, πως μπορώ να επιτρέψω σε κάποιον να με χτυπήσει; Αυτό σκέφτηκα
εκείνη τη στιγμή υποσυνείδητα. Αλλά δεν παύει να είναι λάθος".
