Στην πρεμιέρα ήταν ξεκάθαρο, στο ξεκίνημα, ότι η Εθνική μπήκε
νωχελικά χωρίς συγκέντρωση και με πολλά προβλήματα στην αριστερή της
πλευρά, όπου οι Πολωνοί δημιουργούσαν υπερφόρτωση, καθώς αφενός μεν ο
Χολέμπας δεν ξεκίνησε καλά, αφετέρου ο Σαμαράς δεν βοηθούσε ανασταλτικά
και οι χαφ της ομάδας δεν έκλειναν τα κενά που δημιουργούνταν, με τον
επιπλέον παίκτη που έβγαζαν οι Πολωνοί, στην αριστερή μας πτέρυγα. Στο διάστημα που μεσολάβησε όλα έδειχναν ότι ο Σάντος και οι παίκτες του
είχαν καταλάβει τι έκαναν λάθος και περιμέναμε ότι θα το διόρθωναν. Μάταια όμως, οι Τσέχοι μας είχαν διαβάσει καλά, ήξεραν τις αδυναμίες
μας, γνώριζαν που πρέπει να χτυπήσουν. Πίεση στη μεσαία γραμμή κι
εκδήλωση επιθέσεων από τα δεξιά, στην αριστερή πτέρυγα της Εθνικής μας. Οι Έλληνες διεθνείς , αλλά και ο Πορτογάλος τεχνικός, αιφνιδιάστηκαν από
τους Τσέχους, χτύπησαν στην «αχίλλειο πτέρνα» της ελληνικής ομάδας, κι
έτσι από το ξεκίνημα βρέθηκαν πίσω στο σκορ με δύο γκολ διαφορά. Από κει
και πέρα ήταν πολύ δύσκολο να γυρίσει το παιχνίδι. Αν ο Φερνάντο Σάντος είχε μετρήσει σωστά το πρόβλημα, στην αριστερή μας
πλευρά, θα έπρεπε πολύ απλά, όπως ο Ερνέστο Βαλβέρδε σε αρκετά ευρωπαϊκά
παιχνίδια με Μαρκάνο, Χολέμπας, να βάλει αριστερό μπακ τον Τζαβέλλα και
μπροστά του τον «Γερμανό» προκειμένου να διαφυλάξει τα νώτα του και ν’
αποφύγει τον αιφνιδιασμό. Σε αυτή την περίπτωση θα έμενε εκτός ενδεκάδας
ένας εκ των Φορτούνη, Φωτάκη. Παρόλα ταύτα, η Εθνική, βρήκε το δρόμο προς τα δίχτυα αλλά το γκολ δεν μέτρησε όπως κι εναντίον της Πολωνίας. Το λάθος του βοηθού «διορθώθηκε» ,άμεσα, από τον Τσεχ , ο Γκέκας
σκόραρε, ξαναμπήκαμε στο παιχνίδι, αλλά κάπου εκεί, οι διεθνείς εκβίασαν
το δεύτερο γκολ, ζητώντας το με ανορθόδοξο τρόπο, χωρίς να τα
καταφέρουν. Μερίδιο ευθύνης, και μάλιστα μεγάλο, έχει ο ομοσπονδιακός τεχνικός, που
γέμισε την ομάδα επιθετικούς αφήνοντάς την γυμνή από μέσους που θα
μπορούσαν δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να απειληθεί ο Τσέχος
πορτιέρο. Ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας, με γιόμες και σέντρες απ’ όλα τα σημεία
του γηπέδου, μας έφερε πολλά χρόνια πίσω, την οδήγησε στην επιθετική
ανυπαρξία, μακριά από την ισοφάριση και μοιραία γνώρισε την ήττα. Τώρα προέχει η ανασύνταξη της ομάδας, η σωστή προετοιμασία για τον
«τελικό» με τη Ρωσία. Δεν το κρύβω, δεν πιστεύω ότι μπορούμε να
κερδίσουμε τον αγώνα κόντρα στο φαβορί του ομίλου. Όμως εκτιμώ ότι
μπορούμε να το «κλέψουμε». Η ομάδα του Ντικ Άντβοκατ είναι πολύ καλύτερη από τη δική μας αλλά στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος…
Άρης Ράπτης (soccerplus.gr) 