Όσο και αν το θέλουν οι κάποιοι, το μπάσκετ δεν πρόκειται να
νικηθεί. Με τους παίκτες των «αιωνίων» να είναι οι πρώτοι που δείχνουν
τον δρόμο πως θα βγει το άθλημα από το αδιέξοδο. Λίγα λεπτά μετά την οριστική αναβολή του πρώτου τελικού, η αποστολή του
Παναθηναϊκού έφυγε από το ΣΕΦ συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης. Οι
δυνάμεις των ΜΑΤ είχαν σχηματίσει κλοιό γύρω από τους παίκτες του
«τριφυλλιού», αλλά ο Δημήτρης Διαμαντίδης… ξέφυγε. Και ο λόγος ήταν πως
ήθελε να πάει και να χαιρετήσει τον Γιώργο Πρίντεζη, αλλά και όπως…
μαρτυρούσε η γλώσσα του σώματος του αρχηγού του Παναθηναϊκού, να του πει
και «συγχαρητήρια» για το νικητήριο καλάθι του στον τελικό της
Ευρωλίγκας με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Φυσικά ο «Πριντ» αντέδρασε με ένα
τεράστιο χαμόγελο και ένα «ευχαριστώ». Οι παίκτες των δύο ομάδων
δείχνουν τον δρόμο, άραγε οι οπαδοί των δύο ομάδων μπορούν να
ακολουθήσουν; Μπορεί τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό να τους χωρίζουν πολλά
πράγματα, αλλά ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έδειξε το
ανθρώπινό πρόσωπό του. Έχοντας ενημερωθεί για την επίθεση που δέχθηκε το
πούλμαν από του «τριφυλλιού» από φίλους της ομάδας του, μόλις η
αποστολή του Παναθηναϊκού έφτασε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας έσπευσε να
πάει αμέσως στα αποδυτήρια των φιλοξενούμενων για να ενημερωθεί
απευθείας για τα όσα έγιναν. Αρχικά συνάντησε τον Μάριτς, τον Μπατίστ και τον Τσαρτσαρή, οι οποίοι
του έδωσαν συγχαρητήρια για την κατάκτηση της Euroleague και στη
συνέχεια πήγε στον κουμπάρο του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς για να του πει με
λεπτομέρειες τα όσα έζησε, ζητώντας παράλληλα να μάθει τί γίνεται με
τους Περπέρογλου και Σμιθ. Οι παίκτες Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, τα είπαν στα αποδυτήρια του
ΣΕΦ, όντας όλοι τους ιδιαίτερα προβληματισμένοι από την κατάσταση που
επικρατεί.Οι περισσότεροι είναι συμπαίκτες στην Εθνική, έχουν καλές σχέσεις
μεταξύ τους και μόνο αδιάφοροι δεν θα μπορούσαν να είναι για την
κατάσταση που επικρατεί (και) στο άθλημα που αγαπούν και υπηρετούν. Μάλιστα, σε μεταξύ τους κουβέντες εξέφραζαν τον προβληματισμό και την απογοήτευσή τους για την κατάσταση που επικρατεί. «Πρέπει κάτι να γίνει… Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε», έλεγαν συνεχώς προσπαθώντας να... χωνέψουν τι συνέβη για μία ακόμα φορά.
