20 Μαρ 2012

"Ο Γκάλης ήταν...δολοφόνος"

Ο Ντόρον Τζάμσι δεν χρειάζεται συστάσεις. Όλοι τον γνωρίζουμε από την δεκαετία του 80΄ και τα παιχνίδια του Άρη με την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ο άλλοτε Ισραηλινός άσος μίλησε στο "sentragoal" με αφορμή το αποψινό παιχνίδι του Παναθηναϊκου με την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μεταξύ άλλων δεν θα μπορούσε να μην  ρωτηθεί για τον μεγάλο Άρη και τον έναν και μοναδικό Νίκο Γκάλη. Μάλιστα όταν του έκαναν την περιβοήτη πλέον "ιερόσυλη" ερώτηση ποιός είναι καλύτερος ο Γκάλης ή ο Διαμαντίδης, ο Ντόρον Τζάμσι ήταν απόλυτος: «Θα σου πω ακριβώς τι πιστεύω. Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ μέσα από τον υπολογιστή πολλά παιχνίδια μεταξύ Μακάμπι και Άρη από την εποχή που έπαιζα. Και επαναφέρω στο μυαλό μου τις εικόνες του τότε. Ο Γκάλης ήταν ο απόλυτος παίκτης! Εκπληκτικός! Φανταστικός! Αυτά που έκανε δεν πρόκειται να ξαναγίνουν. Από κανέναν παίκτη. Από την άλλη ο Διαμαντίδης εκπροσωπεί ένα νέο μοντέλο μπάσκετ και στην ουσία δεν μπορείς να το συγκρίνεις με την εποχή μου. Είναι ένα ψηλό γκαρντ, παίζει εκπληκτική άμυνα, με μεγάλα άκρα, πολύ έξυπνος, ενώ ο Γκάλης ήταν... δολοφόνος! Αν και δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τέτοιες λέξεις, αλλά στη γλώσσα του μπάσκετ ήταν πραγματικός δολοφόνος! Μπορούσε να σε σκοτώσει με 50 πόντους και να μην ήξερες πως τους έβαλε. Ετσι όταν τους συγκρίνω, νομίζω ότι ο Διαμαντίδης είναι ένας εξαιρετικός παίκτης. Και πιστεύω ότι μπορούμε στο μέλλον να δούμε και άλλον Διαμαντίδη,. Γκάλη όμως, δεν πρόκειται να δούμε ποτέ!». Τέλος ερωθηθείς για το αν θα γύριζε τον χρόνο πίσω και είχε να επιλέξει ανάμεσα στο να ήταν συμπαίκτης με τον Γκάλη και τον Γιαννάκη ή παίκτης του Ομπράντοβιτς, ο Τζάμσι, τόνισε: «Μπορώ να σου πω με ειλικρίνεια το μεγάλο μου απωθημένο. Και αυτό δεν ήταν άλλο από το να παίξω σε κάποια ελληνική ομάδα. Δεν με νοιάζει σε ποιά. Εκείνη την περίοδο έπαιζαν μόνο δύο ξένοι και αυτό ήταν το μεγάλο πρόβλημα. Αυτό ήταν το μεγάλο μου όνειρο και μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω για να το εκπληρώσω! Όμως αφού μου ζήτησες να διαλέξω θα σου πω. Θα ήθελα να είμαι συμπαίκτης του Παναγιώτη Γιαννάκη και παίκτης του Ομπράντοβιτς. Και ξέρεις γιατί; Μια φορά που παίξαμε στη μικτή Ευρώπης πέτυχα 19 πόντους σε 15 λεπτά ως δυάρι, ενώ ο Γιαννάκης ήταν ο πλέι μέικερ. Οπότε καταλαβαίνεις γιατί επιλέγω τον Γιαννάκη! (Γέλια)».