Έβγαλε την υποχρέωση η εθνική
ομάδα, αγωνιζόμενη απέναντι στο Βέλγιο, αλλά η ουσία είναι πως κούρασε τον
κόσμο που την παρακολούθησε είτε από κοντά, κάτω από αντίξοες καιρικές
συνθήκες, είτε από την τηλεόραση. Σε ένα ματς αγγαρεία και για τις δύο ομάδες,
χρήσιμα συμπεράσματα δεν μπορούν να βγουν εν όψει EURO. Αρκετά υποτονική παρουσιάστηκε η ελληνική ομάδα, χωρίς
ιδιαίτερη διάθεση να χτυπήσει το παιχνίδι, παρά το γεγονός ότι προηγήθηκε
σχετικά νωρίς στο 9',όταν ο Λόμπαερτς γύρισε την μπάλα στον Μινιολέ, ο
Γκέκας κατάλαβε την κίνηση του βέλγου, έκλεψε την μπάλα, γλίστρησε στη
συνέχεια, όμως η μπάλα κατέληξε στον Σαλπιγγίδη που σε άδειο τέρμα δεν
δυσκολεύτηκε να ανοίξει το σκορ. Το γρήγορο γκολ της Ελλάδας, πάντως, δεν
σόκαρε τους φιλοξενούμενους, που στο πρώτο ημίχρονο είχαν την καθολική κατοχή
της μπάλας, χωρίς να δημιουργήσουν κάποια σοβαρή ευκαιρία μέχρι την ισοφάριση
στο 32', με κεφαλιά το Τσαντλί. Ο Σάντος μάλλον πρέπει να προβληματίστηκε, κυρίως
από την αρνητική διάθεση των διεθνών για κάτι καλό, αλλά και για την έλλειψη πάθους,
που αν μη τι άλλο χαρακτήριζε την εθνική στα τελευταία της παιχνίδια. Στα θετικά
το ικανοποιητικό ντεμπούτο του Φορτούνη και η σταθερότητα του αμυντικού δίδυμου
Παπασταθόπουλου-Αβραάμ. Σε γενικές γραμμές το Βέλγιο ήταν καλύτερο και είχε τον
απόλυτο έλεγχο του αγώνα, μέχρι τη στιγμή που έμεινε με παίκτη λιγότερο, όμως ο
Καρνέζης απειλήθηκε ουσιαστικά μόλις μία φορά (πέρα από το γκολ) σε ένα
τετ-α-τετ του Βερμάελεν. Από την άλλη, η Ελλάδα δεν απείλησε σε καμία στιγμή
τον Μινιολέ και ευτύχησε να σκοράρει μόνο μετά από τραγικό λάθος του αρνητικού
πρωταγωνιστή του παιχνιδιού, Λόμπαερτς. Το
παιχνίδι διεξήχθη υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες, αφού ειδικά στο δεύτερο
ημίχρονο, η βροχή ήταν τόσο έντονη, ώστε να μειώνεται το οπτικό πεδίο των
παικτών. Πέρασε και δεν ακούμπησε ο Μιραλάς για το Βέλγιο, ενώ ο επιθετικός του
Ολυμπιακού αποδοκιμάστηκε κατά την αντικατάστασή του. Τελικά η κρητική φιλοξενία
μάλλον αποκοίμισε την εθνική, που έσπασε και το σερί των νικών που είχε στο
Παγκρήτιο.
