Φαινόταν από το ματς στο ΟΑΚΑ πως η ψαλίδα ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό έχει κλείσει. Οι δύο διαδοχικές ήττες των ανανεωμένων πράσινων σε Super Cup και Ευρωλίγκα τους έκανε να μπουν στο ΣΕΦ με περισσότερη αποφασιστικότητα. Σίγουρα δε θα χάλαγε κόσμος με ένα σερί 0-3 από τον αιώνιο αλλά τη δεδομένη χρονική περίοδο διάφορα σύννεφα είχαν μαζευτεί πάνω από το ΟΑΚΑ
και η ανάγκη για μια επικράτηση απέναντι στον Ολυμπιακό ήταν μεγάλη. Για έναν ανεξήγητο λόγο, οι Πειραιώτες φάνηκαν πιο πιεσμένοι από όσο θα έπρεπε. Λάθη παιδικά, χαμένα λέι άπ, θολό μυαλό και με το 4/16 στις ελεύθερες βολές να αποδεικνύει περίτρανα πως το στρες το είχαν οι γηπεδούχοι. Ίσως να ήταν και το πρώτο ντέρμπι σε αυτό το 18-2 σερί που έτρεξε ο Ολυμπιακός, όπου δεν γυάλιζε το μάτι των παικτών του. Η κόπωση, η λειψανδρία και ο τρόπος με τον οποίο ο Εργκίν Αταμάν περιόρισε το παιχνίδι των νταμπλούχων είχε φέρει τον Παναθηναϊκό σε ρόλο οδηγού από το ξεκίνημα. Δεν μπορείς να κερδίσεις κανέναν όταν σκοράρεις 54 πόντους με τόσο χαμηλά ποσοστά σε δίποντα και τρίποντα. Πόσω μάλλον τον μεγάλο σου αντίπαλο που βούταγε σε κάθε μπάλα και έπαιξε μπασκετικό "ξύλο" με ψηλά σχήματα. Ήταν μια πέρα για πέρα δίκαιη νίκη του Παναθηναϊκού και ένα αποτέλεσμα που μόνο καλό θα κάνει στους ερυθρόλευκους. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δουν ξανά και ξανά τα λάθη τους και να βελτιωθούν ενόψει της συνέχειας. Οι τραυματισμοί και τα απανωτά ματς (με αρκετή κατανάλωση ενέργειας) δεν βοηθάνε αλλά αυτή είναι η σεζόν. Απαιτητική και σκληρή.
Πηγή: fosonline.gr
