Κάθε παίκτης που «βγάζει» η ΑΕΚ από τα… σπλάχνα των Ακαδημιών της,
παίρνει την ευκαιρία του στην πρώτη ομάδα και στο χέρι του είναι αν θα
την «αρπάξει» ή θα τν αφήσει ανεκμετάλλευτη. Τον πρώτο δρόμο ακολούθησε ο Γαλανόπουλος, ο οποίος πήρε τις πρώτες του
ευκαιρίες με τον Δέλλα και ύστερα καθιερώθηκε ως βασικό «γρανάζι» της
κιτρινόμαυρης μηχανής, από τον Κετσπάγια.
Από τότε μέχρι σήμερα, συνεχίζει να έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στα
αγωνιστικά πλάνα των προπονητών (στην προκειμένη περίπτωση του
Ουζουνίδη), οι οποίοι του δίνουν φανέλα βασικού στα περισσότερα ματς που
είναι διαθέσιμος. Έχει δείξει καλά στοιχεία που τον βοήθησαν να κερδίσει με το σπαθί
του την θέση που έχει στο σύνολο της Ένωσης. Δείχνει όμως πως χρειάζεται
έναν έμπειρο παίκτη δίπλα του (βλ. Σιμόες ή Γιόχανσον) έτσι ώστε να
«απορροφά» γνώσεις και να ισορροπεί το κέντρο της ομάδας. Τα πηγαίνει αρκετά καλά, όμως διακρίνονται αβίαστα λάθη και έλλειψη
εμπειρίας, με αποτέλεσμα να μην αγγίζει το άριστο μέχρι στιγμής,
αφήνοντας σημεία του παιχνιδιού του που να κάνουν την απόκτηση ενός
έμπειρου κεντρικού μέσου, απαραίτητη για ακόμη έναν λόγο. Για να βοηθήσει τον Γαλανόπουλο, ένα από τα μεγάλα ταλέντα που έχει
να αναδείξει τόσο η ΑΕΚ, όσο και το Ελλημικό ποδόσφαιρο, να εξελιχθεί σε
έναν παίκτη-ηγέτη του συλλόγου και της Εθνικής. Έχει το ταλέντο, έχει
την ικανότητα και τις… βάσεις, του λείπουν όμως ακόμα στοιχεία που θα
τον… απογείωναν.
Πηγή: aek1924.gr
