Το ήξερε ο Ουζουνίδης ασφαλώς, ότι η Ξάνθη δεν είναι… Αστέρας Τρίπολης.
Δεν επρόκειτο να δώσει χώρους στους Πράσινους. Ίσως αυτό που δεν
περίμενε είναι η τόσο καλή φυσική κατάσταση της γηπεδούχου και η πίεση
ψηλά. Και στους στόπερ (ώστε να μην δίνει έξτρα βοήθειες στη μεσαία
γραμμή ο Κουτρουμπής και να μένουν χαμηλά οι Ζέκα – Κουρμπέλης) και
στους δύο κεντρικούς χαφ. Αυτή την περίμενε, γι’ αυτό και καλύτερος
παίκτης του Παναθηναϊκού ήταν ο αεικίνητος Ουσμάν Κουλιμπαλί, ο οποίος
όχι μόνο δεν δέχθηκε φάση από την πλευρά του, αλλά ήταν σχεδόν
ασταμάτητος στις επελάσεις του από Λουσέρο (αλλαγή Λάζιτς) και Σιλά.
Δεν
αρκούσε εκείνος, όμως, για να φτάσει ο Παναθηναϊκός στο γκολ. Έλειψε ο
Εμποκού που μπήκε ως αλλαγή και ήταν… lost με πολλά σφάλματα, αργούσε
στις ενέργειές του ο φιλότιμος Βιγιαφάνιες και ουσιαστικά η μοναδική
απειλή ήταν ο Βίκτωρ Κλωναρίδης, κινούμενος μεταξύ των γραμμών. Όταν
(λανθασμένα και αδικαιολόγητα) αποχώρησε στο 75′ για να μπει ο Λουντ, ο
Παναθηναϊκός δημιούργησε μία και μοναδική ευκαιρία, με το βολέ του
Μολέντο στο 90′. Το έβγαλε κι αυτό ο θηριώδης Ζίβκοβιτς, όπως είχε
βγάλει και τα δύο σουτ του “Κλώνα” στο α’ μέρος και… πάπαλα.
Πηγή: panathinaikoskosmos.com