"Κινδυνεύουν να πεθάνουν εργάτες στο Κατάρ για το Μουντιάλ"

Η Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, Σάρον Μπάροου, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις κατασκευές γηπέδων στο Μουντιάλ του Κατάρ, τονίζοντας ότι αρκετοί εργάτες κινδυνεύουν με θάνατο.«Οι εργάτες στις κατασκευές είναι από τους πλέον χαμηλόμισθους στο Κατάρ. Δουλεύουν έξω, σε απίστευτα υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες μπορεί να φτάσουν τους 50 βαθμούς Κελσίου τους καλοκαιρινούς μήνες. Δουλεύουν με το ρίσκο του εμφράγματος και της αφυδάτωσης. Λόγω της ζέστης, η υπαίθρια εργασία σταματά τους καλοκαιρινούς μήνες από τις 11.30 μέχρι τις 15.00. Αλλά αν κάνεις μια βόλτα στους δρόμους, μπορείς να δεις τους εργάτες να δουλεύουν στις οικοδομές. Χωρίς συνδικάτα, δεν μπορούν να επιβληθούν νόμοι για τους εργάτες στις εταιρείες. Πολλοί πεθαίνουν τις νύχτες από θερμοπληξία, αφού κοιμούνται συνωστισμένοι, χωρίς επαρκή εξαερισμό ή κλιματισμό. Στις οικογένειες των νεκρών δεν δίνεται αποζημίωση, αφού θεωρείται ότι δεν χάνουν τη ζωή τους ενώ δουλεύουν. Η κυβέρνηση του Νεπάλ κατέγραψε 191 θανάτους εργατών στο Κατάρ το 2010. Οι 103 από αυτούς αποδόθηκαν σε καρδιακή προσβολή. Τα εμφράγματα δεν συμβαίνουν σε νέους και υγιείς ανθρώπους. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι θάνατοι προέρχονται από τη θερμοπληξία. Μιλήσαμε στην οικογένεια ενός εργάτη που πέθανε στον ύπνο του στο Κατάρ και ενημερωθήκαμε από πρώτο χέρι για τις τελευταίες του ώρες».Συγκεκριμένες αναφορές κάνουν λόγο για "σύγχρονη σκλαβιά" για να περιγράψουν την κατάσταση στο Κατάρ. Συμφωνείτε με αυτόν τον όρο; «Το Κατάρ είναι ένα κράτος σκλάβων του 21ου αιώνα. Οι εργάτες, τους οποίους εξαπατούν για τον μισθό ή τη φύση της δουλειά οι αρμόδιοι για τις προσλήψεις, αποτελούν θύματα παράνομης καταναγκαστικής εργασίας βάσει του διεθνούς δικαίου. Πολλοί μετανάστες φτάνουν στο Κατάρ, αλλά δεν τους δίνεται ο μισθός ή η δουλειά που τους έχουν υποσχεθεί πριν κάνουν το ταξίδι. Από τη στιγμή που βρίσκονται στο Κατάρ, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να δεχτούν τον μισθό και τη συγκεκριμένη εργασία. Το αυστηρό σύστημα χορήγησης βίζας προβλέπει ότι οι εργάτες δεν μπορούν να φύγουν από τη χώρα χωρίς την άδεια των εργοδοτών τους. Το 91% των διαβατηρίων βρίσκονται στα χέρια των εργοδοτών, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη το 2011 από το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Οικονομικής Έρευνας του Κατάρ».