Ούτε η Γερμανία, αλλά ούτε και το Ισραήλ έχουν ξεχάσει τη "Σφαγή του
Μονάχου": στις 5 Σεπτεμβρίου 1972 τα ξημερώματα οκτώ μέλη της
παλαιστινιακής οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης εισέβαλαν σε διαμέρισμα όπου
διέμεναν μέλη της ισραηλινής αντιπροσωπείας στο Ολυμπιακό Χωριό. Σκότωσαν δύο αθλητές και συνέλαβαν ομήρους εννιά, ελπίζοντας να τους ανταλλάξουν με 232 παλαιστίνιους αιχμαλώτους
. Η επιχείρηση σωτηρίας τους που οργάνωσαν οι γερμανικές υπηρεσίες
ασφαλείας κατέληξε σε φιάσκο. Εννιά όμηροι και ένας αστυνομικός
σκοτώθηκαν, καθώς και πέντε από τους οκτώ Παλαιστίνιους. Οι άλλοι τρεις
συνελήφθησαν. Λίγες ημέρες πριν από την επέτειο των 40 χρόνων, το Ισραήλ δημοσιοποίησε δεκάδες έγγραφα της εποχής. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν κατέβαλε "την παραμικρή
προσπάθεια να σώσει ζωές", δηλώνει την εποχή εκείνη ένας από τους
επικεφαλής της Μοσάντ. Οι κατηγορίες που διατυπώνονται εναντίον των Δυτικογερμανών είναι
πολλές: τα μέλη της επίλεκτης ομάδας που ανέλαβε την επιχείρηση σωτηρίας
ήταν εφοδιασμένα με απλά πιστόλια, δεν είχαν φακούς για να διακρίνουν
τους δράστες τη νύχτα και τα θωρακισμένα οχήματα άργησαν υπερβολικά πολύ
να φτάσουν στο σημείο. Στην Γερμανία, το περιοδικό Spiegel πυροδότησε την διένεξη τον Ιούλιο
κατηγορώντας την ΟΔΓ ότι "κάλυψε την αποτυχία της επιχείρησης διάσωσης". Μήνες πριν από την τρομοκρατική επίθεση, το υπουργείο Εσωτερικών και η
αστυνομία της Βαυαρίας είχαν μάταια προειδοποιήσει τις ομοσπονδιακές
αρχές για την πιθανότητα τρομοκρατικών ενεργειών στη διάρκεια των
Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου. Το περιοδικό επαναλάμβανε πως το Ολυμπιακό Χωριό δεν είχε ενισχυμένα μέτρα ασφαλείας και ήταν περιφραγμένα με ένα απλό συρματόπλεγμα
. Ο αρχηγός της αστυνομίας του Μονάχου είχε φοβηθεί τότε πως μια ισχυρή
αστυνομική προστασία θα θύμιζε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 που
οργάνωσε το ναζιστικό καθεστώς. Και ο ίδιος ο πρόεδρος της Γερμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής Βίλι Ντομ
είχε τονίσει πως σε καμία περίπτωση το Ολυμπιακό Χωριό δεν θα γινόταν "στρατόπεδο συγκέντρωσης".
Ούτε η Γερμανία, αλλά ούτε και το Ισραήλ έχουν ξεχάσει τη "Σφαγή του
Μονάχου": στις 5 Σεπτεμβρίου 1972 τα ξημερώματα οκτώ μέλη της
παλαιστινιακής οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης εισέβαλαν σε διαμέρισμα όπου
διέμεναν μέλη της ισραηλινής αντιπροσωπείας στο Ολυμπιακό Χωριό. Σκότωσαν δύο αθλητές και συνέλαβαν ομήρους εννιά, ελπίζοντας να τους ανταλλάξουν με 232 παλαιστίνιους αιχμαλώτους. Η επιχείρηση σωτηρίας τους που οργάνωσαν οι γερμανικές υπηρεσίες
ασφαλείας κατέληξε σε φιάσκο. Εννιά όμηροι και ένας αστυνομικός
σκοτώθηκαν, καθώς και πέντε από τους οκτώ Παλαιστίνιους. Οι άλλοι τρεις
συνελήφθησαν. Λίγες ημέρες πριν από την επέτειο των 40 χρόνων, το Ισραήλ δημοσιοποίησε δεκάδες έγγραφα της εποχής. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν κατέβαλε "την παραμικρή
προσπάθεια να σώσει ζωές", δηλώνει την εποχή εκείνη ένας από τους
επικεφαλής της Μοσάντ. Οι κατηγορίες που διατυπώνονται εναντίον των Δυτικογερμανών είναι
πολλές: τα μέλη της επίλεκτης ομάδας που ανέλαβε την επιχείρηση σωτηρίας
ήταν εφοδιασμένα με απλά πιστόλια, δεν είχαν φακούς για να διακρίνουν
τους δράστες τη νύχτα και τα θωρακισμένα οχήματα άργησαν υπερβολικά πολύ
να φτάσουν στο σημείο. Στην Γερμανία, το περιοδικό Spiegel πυροδότησε την διένεξη τον Ιούλιο
κατηγορώντας την ΟΔΓ ότι "κάλυψε την αποτυχία της επιχείρησης διάσωσης". Μήνες πριν από την τρομοκρατική επίθεση, το υπουργείο Εσωτερικών και η
αστυνομία της Βαυαρίας είχαν μάταια προειδοποιήσει τις ομοσπονδιακές
αρχές για την πιθανότητα τρομοκρατικών ενεργειών στη διάρκεια των
Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου. Το περιοδικό επαναλάμβανε πως το Ολυμπιακό Χωριό δεν είχε ενισχυμένα μέτρα ασφαλείας και ήταν περιφραγμένα με ένα απλό συρματόπλεγμα. Ο αρχηγός της αστυνομίας του Μονάχου είχε φοβηθεί τότε πως μια ισχυρή
αστυνομική προστασία θα θύμιζε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 που
οργάνωσε το ναζιστικό καθεστώς. Και ο ίδιος ο πρόεδρος της Γερμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής Βίλι Ντομ είχε τονίσει πως σε καμία περίπτωση το Ολυμπιακό Χωριό δεν θα γινόταν "στρατόπεδο συγκέντρωσης". 