Είναι πλέον ξεκάθαρο. Οταν ο Ολυμπιακός αισθάνεται ακλόνητο φαβορί,
όταν δεν νιώθει ότι απειλείται, βγάζει τον χειρότερό του εαυτό. Το έπαθε
μία φορά τον Φεβρουάριο και έχασε το Κύπελλο, το έπαθε κι άλλη μία τον
Μάρτιο. Ευτυχώς για τους ερυθρόλευκους, τούτη τη φορά στόχος δεν χάθηκε.
Η απογοητευτική εικόνα, όμως, μένει, όπως και η απορία των 9500 οπαδών
που πήγαν στο ΣΕΦ... Πώς γίνεται η ομάδα που έπαιξε τόσο καλά με
Παναθηναϊκό και Ρεάλ εκτός έδρας, να είναι τόσο χαλαρή απέναντι στην
αποκλεισμένη εδώ και καιρό Μπαρτσελόνα;
Ισως να μην κοστίσει τίποτα αυτή η ήττα στον Ολυμπιακό, αν
και κανείς δεν ξέρει. Ισως να βαράει το κεφάλι του στο τέλος από την
συντριβή κόντρα στην Μπαρτσελόνα, ίσως και να ξεχαστεί σε μια - δύο
εβδομάδες ό,τι έγινε το βράδυ της Πέμπτης στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Αυτό όμως που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο, είναι ότι ο Ολυμπιακός
δεν γυρίζει πλέον εύκολα τα παιχνίδια. Αν στραβώσει ένα ματς, τότε
δύσκολα θα ισιώσει. Το πιθανότερο είναι η διαφορά να μεγαλώσει, παρά να
επιστρέψουν οι ερυθρόλευκοι στη διεκδίκηση της νίκης. Όταν χάνει ο
Ολυμπιακός, χάνει πολύ και δεν δείχνει ικανός να αντιδράσει.
