Συμπληρώνονται 36 χρόνια σήμερα από την ημέρα που «έφυγε» από κοντά
μας ο Νίκος Ξυλούρης. Από τα Ανώγεια της Κρήτης η περήφανη λεβέντικη
φωνή του ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Και ακόμα ξαστεριά δεν έχει κάνει
Νικόλα. Από τα ανώγεια της Κρήτης κατάφερε να ταξιδέψει την φωνή του σε όλη
την Ελλάδα και να αποτελέσει ο ίδιος αλλά και τα τραγούδια του μεγάλη
πολιτιστική κληρονομία για τους Έλληνες.Τραγούδησε τον έρωτα με ήθος,
αξιοπρέπεια και σεμνότητα που όμοια της δεν ξανάδαμε, ύμνησε την
καθημερινότητα του αγρότη και του εργάτη. Δοξολογίες και αλληλουϊάρια
για την Κρήτη! Τη γη που τον γέννησε. Πολλοί δεν ξέρουν ότι ο μεγάλος ερμηνευτής υπήρξε φανατικός οπαδός του
ΟΦΗ, εκ των ιδρυτικών μελών μάλιστα του Συνδέσμου Φιλάθλων ΟΦΗ Αθηνών, ο
οποίος σήμερα φέρει και το όνομά του. Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 1980… Εκείνο το κρύο πρωινό πάγωσε ολόκληρη η
Κρήτη στο άκουσμα πως ο μεγάλος αυτός Κρητικός άφησε την τελευταία του
πνοή… Χιλιάδες Κρητικοί, χιλιάδες έλληνες με δάκρυα στα μάτια
προσπαθούσαν να συνειδητοποιήσουν την τραγική αυτή είδηση. "Μια μέρα μια
Παρασκευή θα πέσω να πεθάνω και μια Λαμπρή θ’ αναστηθώ από το χώμα
απάνω". Ο Νίκος Ξυλούρης, εκτός από μεγάλος λυράρης και τραγουδιστής της Κρητικής (και όχι μόνο) μουσικής, αποτέλεσε ένα σύμβολο, καθώς με τους αγώνες του κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ενέπνευσε χιλιάδες κόσμου να αγωνιστεί ενάντια σε κάθε είδους τυραννία…Όμως, πέρα από αυτά, ο Νικόλας ήταν και αδούλωτος οπαδός του ΟΦΗ. Στο στέκι των απανταχού Κρητικών της Αθήνας, το καφενείο Μέγας Αλέξανδρος στην Ομόνοια, όλοι τον θυμούνται να συμμετέχει ενεργά στις αθλητικές συζητήσεις. Όπως και όλοι τον θυμούνται στις κερκίδες να παρακολουθεί με πυγμή και αγωνία τον ΟΦΗ. Η μεγάλη του αγάπη για την ομάδα τον οδήγησε να πρωτοστατήσει στη δημιουργία του μοναδικού τότε συνδέσμου οπαδών του ΟΦΗ στην Ελλάδα, τον Πανελλήνιο Σ.Φ.Ο.Α., ώστε όλοι οι Ομιλίτες της Αθήνας να μπορούν να στεγάσουν το πάθος τους. Η ψυχή του και η φωνή του όμως παραμένει ζωντανή στις ψυχές των Κρητών σε ολόκληρο τον κόσμο που τον σιγοτραγουδούν ακόμη και σήμερα, κρατώντας άσβηστη την φλόγα της κρητικής λεβεντιάς
